Σκοπός – στόχος μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι ο σπουδαστής να κατανοήσει: τις μεθόδους και τις τεχνικές α) για τη βελτίωση βιοτόπων κατάλληλων για είδη της άγριας πανίδας και β) για την διαχείριση, ανόρθωση, αποκατάσταση των διαφόρων κατηγοριών προστατευόμενων φυσικών περιοχών.
Περιγραφή του Θεωρητικού μέρους (Θ+ΑΠ):
Εισαγωγή, κατηγορίες βιοτόπων κατάλληλων για διάφορα είδη της άγριας ζωής. Περιγραφή αυτών των βιοτόπων, καταγραφή των προβλημάτων και κινδύνων που αντιμετωπίζουν, παράθεση μεθόδων και τεχνικών για την προστασία, ανόρθωση και αποκατάστασή τους. Περιγραφή των κυριότερων κατηγοριών προστατευόμενων φυσικών περιοχών. Παράθεση των κυριότερων κινδύνων και απειλών που τις υποβαθμίζουν και περιορίζουν ποιοτικά και ποσοτικά, μέθοδοι διαχείρισης, προστασίας, ανόρθωσης και αποκατάστασης των φυσικών αυτών περιοχών που διέπονται από ειδικό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης.
Οικονομική ανάπτυξη και προγραμματισμός με σκοπό την κοινωνική ευημερία και αειφορία των καρπώσεων. Δασικό εμπόριο. Δασική πολιτική στα πλαίσια της Ε.Ε. Νομοθετήματα που διέπουν τα δάση και δασικές εκτάσεις. Διοίκηση και οργάνωση-Δημόσια διοίκηση.
Περιγραφή Εργαστηρίου (Ε):
Στα πλαίσια του εργαστηριακού μαθήματος οι σπουδαστές ενημερώνονται και καταρτίζονται σε τεχνικές και παραδείγματα που αφορούν την βελτίωση βιοτόπων κατάλληλων για την διατήρηση ειδών της άγριας πανίδας. Δίδεται η δυνατότητα και η εμπειρία για την αναγνώριση ειδών της άγριας ζωής που ζουν σε ένα βιότοπο από τα ίχνη αυτών. Γίνεται κατάρτιση των σπουδαστών
και τους παρουσιάζονται παραδείγματα διαχείρισης, προστασίας και αποκατάστασης ευαίσθητων και διαταραγμένων προστατευόμενων φυσικών περιοχών. Παράλληλα οι σπουδαστές έχουν την ευχέρεια να ασκηθούν σε ομαδικό ή ατομικό επίπεδο με την εκπόνηση ομαδικών συνήθως εργασιών στα παραπάνω θέματα.
Βιβλιογραφία:
1. Camp, W. and Daughertty, T., 1997. Διαχείριση Φυσικών Πόρων. Μετάφραση Ταλαντοπούλου Μ., Εκδόσεις Ίων, σελ. 279. Αθήνα.
2. Ζαλίδης, Γ., Crisman, T. L. και Γεράκης, Π. Α. (συντονιστές έκδοσης). 2002. Αποκατάσταση Μεσογειακών υγροτόπων, ΥΠΕΧΩΔΕ, σελ 286. Αθήνα και ΕΚΒΥ Θέρμη.
3. Θωμαίδης, Χ. Καραμπατσάκης, Θ., Λογοθέτης, Γ. και Χριστοφορίδου, Γ. 1996. Τεχνικός Οδηγός Βελτίωσης των Βιοτόπων του αγριόχοιρου, του λαγού, της πετροπέρδικας και της πεδινής πέρδικας. ΣΤ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας-Θράκης, σελ.110. Δράμα.
4. Κάκουρος, Π., Τσιαούση Β. και Χατζηχαραλάμπους, Ε, 2004. Οδηγίες εκπόνησης σχεδίων διαχείρισης προστατευομένων περιοχών, ΕΚΒΥ και ΥΠΕΧΩΔΕ, σελ 72. Θέρμη.
5. Καραβέλλας, Δ., Κατσαδαράκης Γ., Μαραγκού, Π., Νάντσου, Θ., και Σβορώνου, Ε., 2003. Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών : Οδηγός Ορθής Πρακτικής, ΥΠΕΧΩΔΕ, WWF ΕΛΛΑΣ, σελ. 166. Αθήνα,.
Παπαγεωργίου, Ν. 1995. Οικολογία και διαχείριση άγριας Πανίδας. University Studio Press. Θεσ/νικη. |